(akt prawny)

См. также в других словарях:

• prawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, prawnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgodny z literą prawa, związany z prawem, legalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Działania prawne. Porady prawne. Akt prawny. Skutki prawne. Moc… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• prawny — prawnyni 1. «dotyczący prawa, stanowiący prawo, obowiązujący według prawa, określony prawem, zgodny z prawem; legalny» Akt, nakaz, kodeks prawny. Norma, sankcja prawna. Opieka, porada, umowa prawna. Prawny właściciel nieruchomości. ∆ Czynność… …   Słownik języka polskiego

• akt — m IV, D. u, Ms. akcie; lm M. y 1. «czyn, działanie, wykonanie, spełnienie czegoś jako objaw zewnętrzny, fizyczny lub jako proces psychiczny» Akt agresji. Akty dywersji. Akt poznania. Akt rozpaczy, woli. 2. «czynność urzędowa, oficjalna,… …   Słownik języka polskiego

• dekret — m IV, D. u, Ms. dekretecie; lm M. y 1. «akt prawny mający moc ustawy, wydawany przez organ inny niż parlament, np. przez organ władzy wykonawczej (prezydenta, rząd)» Dekret prezydenta o zmianie waluty. Ogłosić, wydać, zawiesić dekret. Dekret… …   Słownik języka polskiego

• dekret — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dekretecie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} akt prawny wydawany nie przez parlament, lecz przez organ władzy wykonawczej (np. prezydenta, rząd), mający moc prawną ustawy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dokument — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dokumentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}praw. {{/stl 8}}{{stl 7}} każdy przedmiot (akt prawny, pismo, protokół zeznań, rzecz itp.), który może być wykorzys tany jako… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• adopcja — ż I, DCMs. adopcjacji; lm D. adopcjacji (adopcjacyj) 1. praw. «akt prawny polegający na uznaniu obcego dziecka za własne; przysposobienie, usynowienie» Adopcja dziecka. 2. praw. «przyjęcie przez władzę prawodawczą obcego prawa za obowiązujące… …   Słownik języka polskiego

• przysposobienie — n I 1. rzecz. od przysposobić Przysposobienie zawodowe a. do zawodu. ∆ Przysposobienie rolnicze «forma masowej pozaszkolnej oświaty rolniczej, prowadzona w zespołach młodzieży wiejskiej» 2. praw. «akt prawny, na mocy którego obce dziecko zostaje… …   Słownik języka polskiego

• rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… …   Słownik języka polskiego

• testament — m IV, D. u, Ms. testamentncie; lm M. y «akt prawny, za pomocą którego spadkodawca rozporządza własnym majątkiem na wypadek swej śmierci» Testament rodziców. Otworzyć, obalić testament. Sporządzić testament. Zapisać coś komuś w testamencie. Zmarły …   Słownik języka polskiego

• uniwersał — m IV, D. u, Ms. uniwersałale hist. «w dawnej Polsce: początkowo publicznie ogłaszany list królewski, dotyczący ważnych wydarzeń, odezwa króla do narodu; od XV w. akt prawny króla regulujący sprawy gospodarcze, wyznaniowe i wojskowe, a także… …   Słownik języka polskiego